-‘Wat zie je er weer mooi uit!’
Gijs had zijn mooie grijze pak aan.
-‘Dat doe ik niet omdat ik orgelles heb hoor.’
-‘Doe je het dan voor mij?’
-‘Nee hoor.’
-‘Jammer, ik hoopte al dat je het voor mij deed.’
-‘U ziet er ook best mooi uit hoor.’
-‘Dank je wel! Had je dat pak vandaag ook op school aan?’
-‘Ja, dat doe ik gewoon af en toe omdat ik dat leuk vind, om een pak aan te hebben.’

De twee vrouwen van de ontvangstbalie worden altijd erg blij van Gijs. Na dit gesprekje liep hij naar de plek waar alle spullen liggen die je kunt kopen. Zijn oog viel op een CD. Deze was gemaakt ter gelegenheid van het afscheid van de organist titularis Christiaan Ingelse in 2018.
-‘Wat is dat, organist titularis?’
-‘Dat is de organist die door de kerk is aangesteld om de diensten te verzorgen. De term komt eigenlijk uit Frankrijk, daar zeggen ze “organist-titulaire”.
-‘Hij heeft muziek gemaakt bij het liedje van Maria Blom.’
-‘Ja, ik zie het, een soort suite denk ik.’
-‘Ik wil die CD best wel hebben. Ik wil ook wel een suite maken met dat liedje.’
-‘Lijkt me een leuk idee.’

Daar kwam Gerben aan.
-‘Gerben, het wordt al herfst. Hoor je ook de blaadjes vallen?’
Gerben keek hem bevreemd aan.
Ik legde uit:
-‘In de herfst komt Sinterklaas. Dus dat komt nu steeds dichterbij.’
-‘Ja’ voegde Gijs er aan toe. ‘Ik hou zo erg van dat feest. En ik ben al tien jaar, dat is natuurlijk eigenlijk wel wat gek.’
-‘Nee hoor’, zei Gerben.

Gijs sprong achter het orgel terwijl Gerben in zijn makkelijke stoel nog wat administratie deed. Nadat er enkele registers waren uitgetrokken klonk door de kerk het carillon van het stadhuis, of liever gezegd de bekende tune van Maria Blom. In F#majeur, allemaal zwarte toetsen, maar Gijs maakte het tweestemmig en speelde zonder blikken of blozen een tegenlijntje, met ook een B en een Eis er in.
-‘Geen octaafparallellen!’ klonk het vanuit de luie stoel. ’Doe nog maar een keer.’
Gijs begon weer vooraan.
-‘Vind je die klank mooi?’
Weer klonk er commentaar vanuit de zijkant. Gijs speelde op een bepaald punt een groot septiem. Ik vond het eigenlijk nog wel kunnen op die plek maar Gerben wilde uitsluitend consonanten horen, en dat ook nog eens in een goede stemvoering. Hij ging naast Gijs zitten en speelde een en ander voor in de toonsoort G. Heel langzaam, zodat je alle samenklanken goed kon horen en ook de stemvoering goed kon volgen. Gijs nam het van zijn docent over en speelde in vergelijkbare stijl mooie lijntjes.
-‘Ga dat voor de volgende week maar eens oefenen.’
Daarna kwam psalm 6 uit de methode waar hij nu al weken mee aan het tobben is. Het is geen makkelijke zetting en dan het lezen van die noten nog. Pff. Voor de volgende week moet hij het nog weer een keer oefenen en dan ook nog een voorspel op die psalm van Jan Zwart. Gijs bleef opmerkelijk geduldig. Vaak gaat hij dan gapen. ‘Ik ben moe’ zegt hij dan. Nu niets van dit alles, hij bleef heel erg zijn best doen. Ik was erg trots op hem, ik weet hoeveel moeite hem dat kost.

’s Avonds in Schoonhoven liep ik nadat ik hem en zijn broertje en zusje thuis had gebracht weg en hoorde van onder af bij de trap nog wat orgelklanken. Geen psalm 6, ook geen Maria Blom. Buiten op straat kon je het nog steeds horen als je goed luisterde. De kauwtjes klonken dan wel het hardst, maar toch hoorde ik de Franse klanken van een orgelstuk van Widor. Als je goed keek kon je zelfs de organist titularis van de toekomst (het liefst van de Bavo) zien zitten. En de astronomische herfst begint aanstaande zaterdag om 10 voor negen. En dat is zeer verheugend nieuws.