In de tuin, in het bos, overal waar bomen en struiken staan zal onder de grond nog allerlei verborgen leven aanwezig zijn. Zo zijn er heel veel verschillende soorten schimmelplanten, die zich in de vorm van langgerekte draden onder de grond ophouden, vaak vlak bij een speciale boom. Ze leven in een soort symbiose met die boom. Tegelijk verteren ze allerlei materiaal dat in de grond aanwezig is zoals dood hout of bladeren. Maar ook die schimmelplant heeft niet het eeuwige leven. Nog voordat ze sterft probeert ze voor nageslacht te zorgen. Op diverse plaatsen aan de draden beginnen verdikkingen te groeien die zich een weg boven de grond banen. Daar groeien ze verder uit tot paddenstoelen. De schimmelplant die verdikkingen maakt welke uitgroeien tot vliegenzwammen leeft meestal rond berken. Zo zien we opeens een heksenkring van vliegenzwammen rond een berk ontstaan. Boven in de paddenstoel zitten de sporen, dat zijn als het ware de zaadjes voor de nieuwe schimmelplant. Deze zaadjes worden nog voordat ze rijp zijn beschermd door een hoed. Om die hoed is oorspronkelijk nog een vlies aanwezig, maar dat springt open en vormt allemaal stippen, vlekken of sproeten op de hoed. Deze stippen kunnen bij regenval overigens vaak ook weer verdwijnen en wegspoelen. Als de sporen rijp zijn vallen ze naar beneden, bij veel soorten door evenwijdige plaatjes, bij andere door buisjes, bij nog andere springt de hele paddenstoel uit elkaar en verspreiden de sporen zich in de omgeving. Het grootste deel van de sporen, daar gebeurt niks mee. Maar een enkel spoor weet uit te groeien tot een nieuwe moederschimmel, die de taak van de vorige kan overnemen.
Als je heel veel verschillende soorten paddenstoelen ziet, dan ben je waarschijnlijk in een rijke, gevarieerde natuurlijke omgeving. Zo’n omgeving is de Sallandse heuvelrug. Loofhout, meerdere soorten en naaldhout, gras, hei. Van alles door elkaar. De soortenrijkdom is daar enorm. En nu is het de tijd dat veel paddenstoelen uit de grond komen.
Ik heb er een aantal gefotografeerd en de naam en wat extra gegevens erbij gezet. Maar let op: ik ben geen deskundige en weet het niet altijd zeker. Als iemand met meer ervaring met betrekking tot het determineren van paddenstoelen een fout ziet: ik houd me aanbevolen voor verbeteringen.
Hierboven twee vliegenzwammen, een volwassen exemplaar en een nog jonge waarbij het vlies pas net gesprongen is en er pas mooie witte stippen zijn gevormd. De vliegenzwam is een plaatjeszwam van het geslacht amaniet. Dit geslacht kent veel giftige soorten, zoals de groene knolamaniet die dodelijk giftig is. Ook de vliegenzwam is giftig. De eerste foto is van een zwam die bijzonder groot was. Met gestrekte hand boven de paddenstoel kon je hooguit 2/3 deel bedekken!
Hierboven een foto van de aardappelbovist. Hij lijkt qua vorm en omvang op een aardappel. Deze paddenstoel heeft geen steel, maar er is beneden een soort sporenvormend wortelstelsel, dat naar boven toe de hele paddenstoel opvult. Als de sporen rijp zijn scheurt de schil op een aantal onregelmatige plaatsen open en krijgen de bruinzwarte sporen de kans zich te verspreiden.
Volgens mij zou dit een nog jonge amandelslijmkop kunnen zijn. Zo ja dan gaat het om een zeldzame paddenstoel die in Nederland ernstig bedreigd is.
Achteraf determineren valt niet mee. Ik houd het op de berkenridderzwam, ook nog vrij jonge exemplaren.
Dit is een exemplaar van de familie van boleten denk ik. Maar welke precies? Hij heeft in ieder geval buisjes in plaats van plaatjes.
En dit zijn misschien jonge exemplaren van de melkboleet
En hier een heidechampignon
Het helmzwammetje. Dit groeit meestal op dood hout. Het hoort bij de familie van Mycena, waar talloze ondersoorten bij onderscheiden kunnen worden door kenners.
Het zwavelkopje. De foto geeft geen goede weergave van de kleur, in het echt was hij veel roder. Door de lichtval werd dit erg wit.
Hierboven de paarse en daarna de gladde ridderzwam. Of iets dat nauw verwant is.
Dit zou wel eens een vrij jong exemplaar van de schubbige bundelzwam kunnen zijn.
Ik wil eindigen met enkele foto’s van het prachtige landschap van de Sallandse heuvelrug.