Er is weer een mooie route bijgekomen in de inmiddels al bijna historische reeks “van station naar station”. Drie nieuwe routes stonden er in het laatste magazine “Spoor” van de NS, eentje ging er van Abcoude naar Weesp. Wat zagen we veel weilanden met paarden, allemaal met dartele veulentjes erbij. En daarnaast schapen, geiten, een ezel en koeien. Ook hier steeds jong en oud door elkaar. Onder het lopen hoor je herhaaldelijk het gekwaak van kikkers. Het houdt altijd meteen op als je even stil staat. De eenden en ganzen waren druk bezig met de opvoeding van hun jongen. Alle beestjes bleven gehoorzaam dicht bij hun voorbeeld. In Nigtevecht werd een groot terrein te koop aangeboden, een mogelijke plek voor meerdere te bouwen huizen. Niet doen, niet doen! Want wat was dat stukje mooi. Het was helemaal overwoekerd met kruiden en veel van die kruiden stonden in bloei. Vooral wikke, klaprozen en slangenkruid vielen op.

Maar de route liet ook mooie kerken, villa’s en molens zien, sommige heel oud, anderen “pas” zo’n honderd jaar. Ook waren er forten en verdedigingswerken en andere historische bezienswaardigheden. Zo was er een aanplakbord dat vertelde over de plundering van het platteland bij Abcoude in 1672 door troepen van Lodewijk XIV.

Ik lees op dit moment onder meer een boek over de dertigjarige oorlog. Het geweld in 1672 bij Abcoude staat denk ik in geen verhouding tot wat er zo’n 50 jaar eerder op veel plekken in Europa gebeurde. Niet in de Noordelijke Nederlanden. Zeker niet in Holland, en met name niet in Amsterdam, dat werd goed versterkt. Hele gebieden konden hier onder water worden gezet om de vijand tegen te houden. Dat gebeurde ook in 1672. Het platteland moest toen wel bloeden, de stad was veilig. Het waren dus niet alleen de troepen van de Zonnekoning waar op gescholden werd, wat denk je van al dat water dat de Heren Staten besloten in te zetten? Voor de boeren zal dat eveneens een grote ramp zijn geweest. Hoe was het verder in die tijd in Nederland? Maastricht werd in 1672 en 1673 belegerd en uiteindelijk ingenomen. Het standbeeld van Artagnan dat daar staat is er nog de stille getuige van. Dat was trouwens al de vierde keer in een eeuw tijd dat deze stad de klos was. En er zouden nog twee belegeringen volgen, in 1747 en 1794. Zo al lopende langs de Gein en Vecht heb je allerlei overpeinzingen.

Toen we de Aetsveldse polder uit liepen kwamen we in Weesp. Ik had blijkbaar per ongeluk een instelling in mijn fotocamera gewijzigd. Alle foto’s die ik daar maakte werden automatisch omgevormd tot een artistiekerige prent. Te zien in het tweede filmpje. Ik vond het Molenpad met de houten huisjes erg mooi. Gebouwd in de negentiende eeuw, om snel afgebroken te kunnen worden als er een vijand aan kwam. Gelukkig staan ze er nog!

Wat is er nog veel te zien in Nederland. Dit is werkelijk een prachtige NS wandeling van 15 km lang.  Op de site wordt aangeraden om deze niet in het weekend te lopen. Dat zou best wel eens een goed advies kunnen zijn. Het grootste deel kun je namelijk ook fietsen. Maar gisteren hadden we nergens last van, zeker niet met dat zonnetje erbij en daarna met een biertje op een terrasje in Weesp..