20 april. En in Nederland op enkele plaatsen 30 graden! Op Oostvoorne was het in de schaduw niet meer dan 23 graden, maar toch! Na een relatief koud voorjaar met vooral in maart ook veel regen weten planten en dieren van gekkigheid niet meer hoe snel alles nog voor elkaar te krijgen. Oostvoorne is op zo’n moment helemaal de hemel op aarde. Toen ik aankwam liep er over het fietspad een groep joggers. Op mijn dooie akkertje liep ik de natuur in om alles te voelen, te ruiken, te zien en helemaal in me op te nemen. Tijdens mijn tocht van half tien tot half drie ben ik slechts twee mensen tegengekomen, een ouder echtpaar… Dat maakt de beleving nog intenser, helemaal alleen tussen het groen en de vogels. Zelfs de runderen lieten zich niet zien, wel twee wegschietende reeën. Of nijlganzen met hun kuikentjes. De gebruikelijke voorjaarsbloeiers waren er natuurlijk zoals de dotterbloem en de pinksterbloem, maar tot mijn verrassing zag ik ook al hele velden met het driekleurig viooltje op de hogere zandgronden. En nog steeds waren er anemonen. Op het Breede water was het een drukte van belang bij de aalscholverkolonie. Alle nestplaatsen waren nu ingenomen, de daaraan voorafgaande strijd was al voorbij. En er was nog veel licht ook in de bosrijke delen, de bomen hadden nog nauwelijks bladeren. Ik wist dat het nat was geweest en dat je bij zo’n tocht dan ook je laarzen bij je moet hebben. Het ene moment loop je over een hogere zanderige duinhelling, het andere moment moet je door modder of zelfs water tot aan je knieën ploeteren. Op een enkele plek was er een loopplank aangelegd of waren er takken en boomstammen in het water gegooid. Om je heen zag je dan een moeraszee met struiken en bomen in het water. Heerlijk! Koolwitjes en citroenvlinders fladderden om je heen als ware je zelf een bloem. En zo voelde het ook. De natuur is nu definitief aan de lente begonnen, met een stevige inhaalslag. Er komen nog twee van zulke dagen. Het kan niet op. Een lente die ruikt naar lente maar voelt als hoogzomer. Een lente die eerst nog in zijn cocon zat, maar die zich nu razendsnel ontpopt, als een mini oerknal van samengebalde energie