Volksverhuizingen en andere aanpassingen in de natuur

 

sibbelsprinkhaanDe Sikkelsprinkhaan heeft heel lange vleugels waardoor hij goed kan vliegen. Dit dier is vanuit Frankrijk langzaam naar het noorden opgerukt en komt tegenwoordig in veel delen van Nederland voor.

Andere diersoorten trekken juist weer naar het zuiden, zoals de Homo Hollandicus die als een soort trekvogel elk jaar in de zomermaanden weer Zuid-Frankrijk weet te bereiken. Een iets kleiner aantal trekt zelfs door naar Spanje of Portugal.

De Aziatische Tijgermug komt steeds vaker naar Nederland, als passagier in een zending banden bijvoorbeeld.

De Aziatische Homo Sapiens weet ook steeds vaker West-Europa te bereiken. Hij zit dan verstopt in containers in grote vrachtauto’s. Daarbij legt wel vaker een aantal van hen het loodje.

In het Loetbos in Zuid-Holland zijn een aantal bomen met een oranje stip gemarkeerd. Het gaat om Amerikaanse exoten, die het weliswaar goed doen in Nederland maar Hollandse soorten als de Es dreigen te verdringen. Zij zullen worden gekapt. Ook Springbalsemien is in dit bos gemaaid, om dezelfde redenen. Ruimte voor Brandnetel en Paardenbloem!

Er zijn  tegenwoordig mensenrassen bekend die soms met honderden tegelijk via bootjes over de Middellandse zee Europa weten te bereiken. Vanwege hun afwijkende huidskleur houdt men in het algemeen de boot af. Ze dreigen namelijk de inlandse populatie te verdringen.

Van Schilthuizen bekeek in de metro van Londen de mug Culex Molestus, een soort die zich heeft aangepast aan het leven onder de grond. De mug heeft subtiele genetische aanpassingen ondergaan die zijn reukzin afstemmen op menselijke metroreizigers in plaats van op vogels waarop hij zich bovengronds voedt. Het is grappig hoe een soort op die manier zich aanpast en daardoor weet te overleven!

Ook is er inmiddels een mensensoort dat in metro’s voorkomt, maar ook onder bruggen of in grote dozen kan men ze vinden. Vooral in de avonduren en de nachten kun je ze in steden als Parijs met een beetje geluk spotten. In strenge winters schijnt het met deze soorten wat minder te gaan, maar na de zachte winters van de laatste tijd doen ze het overal weer goed. Hun voeten zijn zelden koud, wat wijst op ook weer een genetische aanpassing.

zwerver

Over Pieter Simons

Docent muziektheorie. Interesses: geschiedenis algemeen, kunstgeschiedenis, lokale geschiedenis, muziek en muziektheorie, filosofie, astronomie, fotografie, natuur, wilde bloemen. En daarnaast allerlei maatschappelijke dingen als onderwijs en opvoeding
Dit bericht werd geplaatst in maatschappij, natuur en getagged met , , . Maak dit favoriet permalink.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.