-’Wanneer zijn we nu een keer van die vervelende corona regels af?’ vroeg mijn oudste kleinzoon. Ik antwoordde met een wedervraag:
‘Heb je er last van?’
Hier moest hij even over nadenken en hij antwoordde toen met een eerlijk ‘Nee’.
Toen ging ik hem vertellen wat we allemaal al jaren gewoon vinden. Als je ‘s avonds bij een bos komt mag je er niet in. Er staan overal bordjes dat je er hooguit tot zonsondergang mag verblijven. Ook niet op mooie open stukken waar je heel veel sterren zou kunnen zien. Officieel mag je daar dan niet komen.

Dat is al jaren zo. Je mag trouwens ook geen bramen plukken. Niet vanwege het feit dat honden er misschien op gepist hebben maar omdat het als voedsel voor de natuur zou dienen. De logica is ver te zoeken want met grote machines worden die zelfde braamstruiken vervolgens massaal uit de grond getrokken omdat het niet netjes zou zijn. Dat mag dan weer wel. Als je een weg oversteekt moet je gebruik maken van een zebrapad. Je mag niet door rood licht rijden. En zo zijn er tientallen verkeersregels die er vroeger niet waren. Als kind liep ik in het pikkedonker door het bos en stoplichten waren er niet in mijn dorp. De mensen zijn voortdurend bezig met alles te regelen. Elk paadje krijgt een bordje. Waarom staat er een bordje met daarop “graspad”? Kinderen gaan spelen in een “speelbos”. Daar is het geoorloofd om op een tak te klimmen. Op andere plaatsen mag dat niet. Hoe drukker het ergens is hoe meer regels er zijn. We willen het allemaal zelf en de meeste mensen weten niet beter alsof dat altijd al zo geweest is. Wat vind je van de term “avonturenbos”? Dat zou uitdagend en spannend moeten zijn. Maar het is juist avontuurlijk als er geen enkel bordje staat en als je zelf bepaalt wat je mag en wat je niet mag. Een avontuur is bij uitstek iets dat niet gereguleerd kan worden. Ik leg mijn kleinzoon uit dat het goed is dat er regels zijn. Vooral omdat de mensen zo dicht bij elkaar wonen en er veel gevaarlijke dingen zijn zoals auto’s. Niemand wil onder een auto komen dus moeten we afspraken maken om het zo veilig mogelijk te laten zijn. Maar er zijn ook heel veel bordjes en regels die maar heel weinig met veiligheid te maken hebben. In Nederland zijn er veel te veel dingen die geregeld worden. Daarom willen ook zoveel Nederlanders op vakantie. Liefst naar een plek met wat minder regels. En er zijn veel mensen die om die reden in een ander land willen wonen. Ze vinden dat er hier te veel dingen zijn geregeld, ze worden er een beetje benauwd van. Maar wat zeuren we nog over die paar corona regels! Mondkapje in de bus, een QR-code laten zien bij een museum, concert of bij een restaurant. Kleine moeite, toch? Eigenlijk zijn het maar kleine ongemakken. Weet je, binnenkort ga ik op avontuur. Ik ga stiekem naar een plek waar ik ‘s nachts niet mag komen. Lekker puh! Stiekem kijk ik dan naar plekken waar er geen enkele door mensen gemaakte regel lijkt te zijn. Weet je waar ik dan heel stiekem naar kijk? Niet verder vertellen! Ik gun me een blik op het heelal…. Alleen, ik ben bang dat dat een beetje gaat tegenvallen. Daarom zou ik er graag een extra regel bij willen hebben: ‘s avonds geen lantaarnpalen aan. En elke vorm van fijnstof uitstoot zou per onmiddellijke ingang verboden moeten zijn. Helaas, dat soort regels gaat de meeste mensen te ver. Ze willen wel zeuren over mondkapjes, maar ze accepteren het als zoete koek dat de lucht zo vervuild is. En dat het nergens meer echt donker wordt. Als dat allemaal voor mij beter geregeld kan worden draag ik met liefde op heel veel plekken een mondkapje en laat ik bij elke instantie een QR-code zien. Corona Regels? Als dat het enige zou zijn….

We gingen met de bus naar de speeltuin, en mijn vrouw en ik zetten welgemoed een mondkapje op.
-‘Die vervelende coronaregels toch’ zei mijn kleinzoon. Ik keek hem aan. Hij lachte naar me. We begrepen elkaar.