Gijs heeft drie opa’s en drie oma’s, wat een bofkont! Zo heb je meer kans op leuke cadeautjes. Van Opa en Oma Middelburg kreeg hij twee weken geleden een cadeau voor zijn negende verjaardag dat vandaag werd verzilverd: spelen op het orgel van de Nieuwe kerk van Middelburg. Dat hadden ze weten te regelen met de organist, Margreeth de Jong.  De reis had hij er wel voor over, na afloop waren er ook nog eens pannenkoeken en mocht hij spelen op de grote instrumentencollectie van deze grootouders. Toen hij ook dat zat was ging hij lekker schommelen in hun tuin.

In de kerk werden we  samen met Margreeth de Jong getrakteerd op een uitgebreid programma waarbij Gijs van hartenlust de registers mocht uitproberen. Nu niet de registers van een Hauptwerkorgel, maar van een echt orgel! Vooral de koppelingen werden op alle mogelijke manieren “gekoppeld”.

Hij speelde een (bewerkt) lied van Bach: “Lieber Herr Jesu, wo bleibst du so lange.” Daarna een eigen improvisatie van zacht naar hard, Psalm 100, drie variaties op Psalm 42, een stukje van Widor, de toccata in D-mineur van Bach en op het einde nogmaals een improvisatie, maar nu een totaal andere: een improvisatie waarbij vogelgeluiden werden nagebootst. Je kunt het terugluisteren, bijna 20 minuten. Zeker het einde ook vind ik de moeite waard!

Nog iets over het orgel: Van het originele zeer oude orgel is niets meer over. Maar toch ziet de orgelkas er oud uit. Hou zit dat? In 1954 schonk de Lutherse Gemeente aan het Spui in Amsterdam een orgelkas aan de Hervormde Gemeente te Middelburg.
In die kas zat oorspronkelijk een orgel van orgelbouwer Johannes Duyschot, gebouwd in de jaren 1691-1693. Bij de bouw van dat orgel vervaardigde Jan Albertsz. Schut het oksaal en de orgelkas. De beeldhouwer Jasper Waageman leverde het beeldhouwwerk voor het lampet onder het Rugwerk en vermoedelijk ook de andere beeldengroepen van het orgel. In september 1692 was de orgelkas zover klaar dat men kon beginnen met schilderen. Er werd besloten om de kas ‘in root en wit te lacken’. Deze beschildering is thans helaas niet meer aanwezig. De orgelluiken werden beschilderd door Philip Tideman, een Amsterdamse kunstschilder.
De firma van Leeuwen uit Leiderdorp bouwde in 1954 een geheel nieuw binnenwerk in deze kas. Hierbij moest het pedaalpijpwerk wegens de geringe ruimte een plaats krijgen in een nis in de muur rechts naast het instrument. Margreeth de Jong liet het ons allemaal zien. De laatste werkzaamheden zijn van de hand van de firma Flentrop, die heeft in 2004 nog uitgebreid onderhoudswerkzaamheden uitgevoerd. Maar de huidige pijpen zijn dus van de hand van orgelmaker van Leeuwen, het is dus een “van Leeuwenorgel”. Maar wel eentje met een heel mooie kas uit de zeventiende eeuw.

Gijs, zijn moeder en ik reden weer terug. Dat is een saaie en lange reis, vandaag zeker. Het was koud en druilerig. Maar dat deerde niet, onze harten waren immers verwarmd.