Fascinerend alweer meer dan een jaar geleden, het programma in “DWDD University” over zwarte gaten. Bijzonder knap hoe deze materie toegankelijk gemaakt werd met simpele voorbeelden of animaties. Na de uitzending was ik mijn smartphone kwijt. Ik liep twee minuten overal te zoeken totdat ik er achter kwam dat ik hem al zoekende gewoon in een van mijn handen hield. Onwillekeurig moest ik weer aan dat zwarte gat denken…
Twee dingen die mij al als kind bezig hielden kwamen niet aan de orde. Het ene is de grote leegte van alles. Materie is in principe een grote leegte met daarin af en toe een atoom. Er is bijna oneindig veel meer niets dan iets. Toch zien we bijv. een hand, of een steen. Kosmische straling bestaat uit deeltjes die zo klein zijn dat de kans dat ze iets raken als ze dwars door de aarde vliegen erg klein is. Ze bewegen zich door het niets en als ze zouden kunnen zien dan zouden ze af en toe heel in de verte een atoom zien. Zoals ook wij sterren zien in de onmetelijke ruimte. Projecteer je beide bevindingen op elkaar dan kun je haast tot geen andere conclusie komen dan dat wij op aarde niet meer dan een soort kosmische straling zijn binnen een bijna oneindig groot wezen. Dat wat wij als heelal zien is dan een levend iets, met sterrenclusters, melkwegstelsels als een soort moleculen, sterren als atomen en planeten als electronen. Alles op de planeten als mens en dier is vergelijkbaar met een soort nanodeeltje. En blijkbaar kan het nog kleiner. Of groter. Is er ergens een grens?
Het andere is dat wij er koppig van uit blijven gaan dat intelligentie te koppelen is aan wat de hedendaagse mens met zijn hersens denkt te kunnen presteren. Maar de mens is als zogenaamd intelligent wezen pas hooguit zo’n drie miljoen jaar op aarde. Terwijl er al zo’n 3 miljard jaar leven is. Stel dat er een uur lang al leven is dan leeft de mens in dat uur pas de laatste 3,6 seconden. Te verwaarlozen. Tik tak tik tak. Weg mens. Was er al die tijd dan geen intelligent leven? Zijn dieren en planten niet intelligent? Zijn bacteriën niet intelligent? Wij zíjn niet intelligent. Weet je waarom niet? Omdat wij niet met andere intelligentia’s als virussen kunnen communiceren. We kunnen ze een beetje te lijf gaan, maar toch zijn ze ons telkens weer te slim af. Als we leren communiceren met de hele natuur, dan zijn we misschien ook in staat te communiceren met leven buiten de aarde. We moeten niet zoeken naar evenbeelden in de ruimte. We moeten zoeken naar communicatie met al het leven. Intelligentie is niet iets menselijks. Het is onderdeel van het leven zelf. Daarnaar luisteren en handelen. Dat is pas slim.
Ook in de Volkskrant van gisteren een aansluitend verhaal: “Wat als E.T. een brutale rover is”. We zijn op zoek naar intelligentsia als mensen. Er wordt gewaarschuwd om geen boodschappen te sturen. Als we dat wel doen weten ze waar we zitten en behandelen ze ons misschien zoals Columbus in de 15e eeuw de indianen behandelde. Ik zeg dan alleen maar: wie weet worden we nu al door intelligentsia, waarschijnlijk vanaf deze aarde zelf, als zeer misdadig gezien: snel uitroeien dus. Hoe en wat er gedacht wordt: we hebben er geen weet van. Daar zijn we zoals gezegd te dom voor.
Mijn telefoon heb ik weer gevonden. Anders was ik wellicht in een zwart gat gevallen. Hoe slimmer we denken te worden, hoe meer zwarte gaten er zijn…
Het oorspronkelijke artikel over zwarte gaten dat ik meer dan een jaar geleden schreef wilde ik bewerken, maar dat mislukte, en even later was het zelfs weg. Gelukkig had ik de tekst nog. Ik heb het hier dus opnieuw geplaatst met een aanvulling op het einde
LikeLike
(Henny) Dus ook die tekst verdween in een zwart gat… Heel interessante overwegingen, Pieter. Wat zal er -nu al- wat deze materie betreft, omgaan in het hoofdje van Gijs!…
LikeLike