06:30 uur. Mars gaat voorop. De onverschrokken oorlogsgod voert zijn troepen aan. Dan komt Jupiter, de koning der goden, om in al zijn glorie de wereld te aanschouwen. Het begint licht te worden, daar is de maan!
Een kleine, onopvallende sikkel. Nog net beschenen door de al bijna opkomende zon. Wie ziet en hoort dit allemaal?
Heel veel ganzen, die de hele nacht de komst van Mars met oorlogsgeroffel hebben aangekondigd.
07:38 uur. Hier zijn de drie verkondigers van de nieuwe dag, kijk goed!
Nu is het midden op de dag. Laag aan de hemel staat alleen maar een bleke zon. Vijf dagen voor de kortste dag van het jaar weet hij zich nauwelijks nog te verheffen. Om zich heen heeft de Zon zijn dienaren Saturnus, Venus en Mercurius geschaard, maar niemand die ze ziet. De zon heeft nu de heerschappij van Jupiter overgenomen. We zien alleen de zon. Zoals je bij een ster ook niet zijn planeten ziet. Maar we weten dat ze er zijn.
‘En waar staat Pluto dan?’ vraagt mijn oudste kleinzoon. ‘Ik wijs naar een plek aan de hemel. ‘Daar’. Dat is voor hem genoeg. Als hij maar weet waar hij staat. Hij hoeft hem niet te zien.
12:02. Richting Streefkerk. Of Parijs. Of….
Wow! Mooi Pieter! Heel mooi!
LikeLike
Ik blijf opgetogen als ik zo door het badkamerraam kijk en dan zo’n constellatie zie. En dan opeens nog die maan erbij, waarvan ik dacht dat die al niet meer te zien was. De ochtend is de mooiste tijd van de dag. Dat zal in Bali wel heel anders zijn allemaal. Zijn daar vaak veel sterren te zien?
LikeLike