Mijn vader stond altijd vroeg op. Toen mijn moeder was overleden stond hij meestal al voor 5 uur op en maakte gelijk een ochtendwandeling van een uur. Wat zal hij veel genoten hebben! ‘Het is de mooiste tijd van de dag’, zei hij altijd. Ik ben net als hij ook een vroege vogel. Maar in de winter hoef je niet zo heel vroeg op te staan om al van veel dingen te kunnen genieten.

Onderstaande film van 21 januari 2018 maakte ik iets na half acht.  In het ZZO staan Jupiter en Mars. De zon moet nog opkomen boven de Lek. Het is nog steeds erg hoog water, de uiterwaarden zijn bijna helemaal ondergelopen. Het geluid van de ganzen dat je hoort, dat hoor je bij ons de hele nacht door. Het stoort helemaal niet, het is zelfs rustgevend in de verdere stilte, zeker op de zondagochtend.

Jupiter komt op dit moment rond 4 uur op in het ZO en is al heel snel daarna te zien als een prachtige “dwaalster” boven de horizon. Mars komt een kwartiertje later op maar is veel minder helder. Op het tweede shot in de film zie je hoe Mars inderdaad een rode waas heeft. Dat zagen de oude Grieken en Romeinen al en maakten hem daarom tot oorlogsgod.

Het eerste shot is een close-up van Jupiter. Ik wil ook heel graag weer zijn grote manen een keer zien, en proberen om ze op de gevoelige plaat vast te leggen. Dan zal ik om te beginnen eerder op moeten staan. En het blijft de vraag of dat met mijn camera gaat lukken. Ik zag ze lang geleden enkele keren met mijn verrekijker. Eigenlijk moet je daarvoor een telescoop gebruiken.  En een ideale omgeving hebben. Misschien over 5 weken in Zuid-Frankrijk?