Op wikipedia lezen we over de vulkaan Etna op Sicilië:

De Etna is na de Stromboli de actiefste vulkaan van Europa en een van de actiefste van de wereld. Er komen altijd dampen vrij en geregeld zijn er uitbarstingen. Uitbarstingen zijn er geweest in vele jaren en vanaf 2006 waren er elk jaar meerdere uitbarstingen. Zware uitbarstingen van lang geleden waar herinneringen aan zijn, waren in 1381 en 1669 toen de lava de stad Catania bereikte. In 1669 zijn er ongeveer 25.000 mensen omgekomen door de uitbarsting. De grootste uitbarsting van de laatste honderd jaar was die in 2001, die 24 dagen duurde en vele gebouwen en de kabelbaan verwoestte.

De top van de zuidoostkrater is in mei 2007 gestopt met uitbarstingen, maar dat was maar schijn want: rond september 2007 scheurde de flank van deze krater open en ontstond er een nieuwe kratermond. Zo ontstond de “nieuwe zuidoostkrater”. Deze nieuwe krater is de meest actieve krater van dit moment en groeit zeer snel door het grote aantal uitbarstingen. Alleen al in de periode van januari tot en met november 2011 groeide de Etna al zo’n 200 meter, en is daarmee ’s werelds snelst groeiende vulkanische berg.

Wij gingen met de auto tot aan Rifugio Sapienza. Een plek met diverse horeca gelegenheden, souvenir winkeltjes en enorme parkeerplekken. Tot dat punt reden we slingerend omhoog door grote lava bergen, met hier en daar wat begroeiïng. Ook stonden er enkele hotels in deze onherbergzame ruigte. Op een plek zagen we hoe een huis bijna tot aan het dak onder de lava was bedolven. Dat zal waarschijnlijk in 2001 zijn gebeurd, het jaar dat veel wegen en ook de kabelbaan zijn verwoest door een grote uitbarsting.

Vanaf de rifugio kon je met een kabelbaan omhoog tot 2500 meter. Als je er voor betaald had kon je daarna nog verder tot 3000 meter met een jeep. Zo’n jeep reed dan over een lava-weg die niet helemaal vrij was van sneeuw of ijs. Vanaf deze hoogte lag er namelijk erg veel sneeuw. Wij gingen een eind omhoog lopen. Dat viel nog niet mee. Als je het pad probeerde te volgen moest je door de voetstappen van je voorgangers lopen en de sneeuwlaag was daardoor veranderd in een ijslaag. Toch zijn we nog een aardig eindje gestegen. Het was zonnig maar het waaide behoorlijk en de sneeuw zal die dag nauwelijks gesmolten zijn. Achter een grote lava-rots was het heerlijk beschut. Er lag daar geen sneeuw en het lava-gruis was warm geworden door de zon. Hier gingen we lekker zitten en aten onze meegebrachte boterhammetjes op.

We hebben geen rookpluimen gezien. We hebben ook geen zwavel geroken. Maar we hebben ons helemaal laten overweldigen door het landschap en we hebben ons laten imponeren door het gevoel van de nabijheid van het sluimerende natuurgeweld.