Mijn oudste kleinzoon van bijna vijf jaar verzint voortdurend nieuwe woorden. Zo noemt hij de ruitenwissers van de auto ruimtewissers. Maar wie weet wat een “atmosfeer verdieping” is? Voor hem is dat een doodnormaal begrip, niet vreemder dan alle andere nieuwe begrippen die hij dagelijks hoort en opslurpt.

Enkele dagen geleden was hij aan het spelen, bij de vensterbank van de serre. Daar staat al een hele tijd een door hem gemaakte toren van duplo-steentjes, waar hij verder nauwelijks aandacht meer aan besteedt, maar die niet mag worden afgebroken. Soms verplichten we hem om dat toch samen met ons te doen, maar als hij dan weer bij opa en oma is wordt de toren gelijk weer opgebouwd. Enfin, bovenstaande toren staat er nu al weer enkele weken. Om hem wat stabieler te maken had hij onder aan die toren een soort versterking gemaakt. (Ja, ook bij gotische kathedralen kwamen ze daar in de middeleeuwen soms pas na schade en schande achter, zoals in 1227 in Beauvais…) Maar hij heeft het inmiddels door, na aanwijzingen van zijn papa.

Op die toren kom ik zo terug, want hij gaat in zijn spel en gedachten van de hak op de tak en dat doe ik dan dus ook. Overigens maakt hij dan soms opeens toch weer een prachtig verband tussen dingen die ogenschijnlijk geen enkel verband lijken te hebben. Zo ook nu. Eerst speelt hij met een takelwagen en redt een poppetje dat was gevallen. ‘Wiewiewiewie. Gelukt!’ ‘Wiewiewie’ is het geluid van de aanstormende hulpdiensten met sirene. ‘Gelukt’ met het accent op ‘ge’. Dan ziet hij opeens dat zijn toren een ingang lijkt te hebben en zijn fantasie slaat gelijk op hol. Je kunt met een trap, nee met een lift helemaal boven in die toren komen! Naar welke verdieping ga je dan wel niet? Ik verwacht de vijfde verdieping of zo iets te horen, maar nee: je gaat naar “de atmosfeer verdieping”. Daar wordt namelijk de atmosfeer bestudeerd.

Even later, en dat heb ik jammer genoeg niet opgenomen, houdt hij een heel filosofisch verhaal over het woordje “gelukt”.  Dat kan betekenen dat een reddingsoperatie is gelukt, bijv. als een meisje van een hoogte naar beneden is gevallen. Maar als een raket omhoog stijgt dan tellen ze achteruit van 10 tot 0. En dan zeggen ze als de raket dan eindelijk omhoog is gegaan: ‘gelukt!’ Eveneens met het accent op ‘ge’. Die denkbeeldige raket zit inmiddels ergens boven in de atmosfeer. Je ziet hem misschien nog vanuit de atmosfeer verdieping. Als het geregend heeft zet je gewoon de ruimtewissers aan.