Natuurlijk moeten de klassen kleiner, moeten de lokalen groter om passend onderwijs vorm te kunnen geven en moeten er weer meer kinderen naar het speciaal onderwijs verwezen kunnen worden. Maar ook het niveau van de leerkrachten moet omhoog. Slimme leerkrachten zouden namelijk  niet zo met die onzin bezig zijn die de leraren zich tegenwoordig zelf op de hals halen.

• ‘Welke ouders helpen morgen en overmorgen in de avond mee om alle ramen van de school in sinterklaassfeer te schilderen?’
• ‘Welke ouders helpen morgenavond om de Sint -spullen weer op te ruimen en de ramen schoon te maken?’
• ‘De Kersttijd komt er weer aan. Dat betekent dat de hele school opgeleukt moet worden. Wie komt ons leerkrachten daar komend weekend bij helpen?’

En dan hebben we het nog niet over kinderpostzegelacties, NL doet, schoonmaakdagen, uitjes die er geregeld moeten worden, meelopen met de avondvierdaagse, cadeautjes die men maakt voor jarige kinderen en ga zo maar door. Van wie moet dat allemaal? Dat staat niet in de wet, feitelijk doen de leerkrachten zich dit allemaal zelf aan. Waarom? ‘Dat soort dingen doet iedereen’. Als een leerkracht voorzichtig oppert om een van deze dingen af te schaffen dan komt het grootste deel van het team in opstand. ‘Dit is toch leuk?’

Dan zijn er de verslagen, drie keer per jaar. Vroeger kregen wij een rapport met cijfers. Een keer per jaar werden de ouders uitgenodigd om over het rapport te praten. Nu wordt alles cryptisch omschreven in veel te ruime vakjes. Alle teksten worden gecontroleerd door een collega op spelfouten (ja die staan er vaak bij bosjes in!) en andere  inconsistente dingen. Desondanks zijn er bij de verslaggesprekjes met de ouders, drie keer per jaar, altijd weer onduidelijkheden en moeten vaak te hoge verwachtingen van ouders bijgesteld worden. Het maken van de verslagen is niet een kwestie van één avond, nee daar gaan weken in zitten. Waarom? Omdat leerkrachten denken dat het zo beter is. Ik denk dat je net als vroeger alle onderdelen gewoon  in een cijfer kunt vangen. Maak daarnaast een algemeen ruim vakje waarin  je iets meer over het kind en zijn ontwikkeling zegt.  Klaar is Kees. Als er glashard zesjes en vijfjes staan dan is het voor de ouders duidelijk dat het kind geen hoogvlieger is. Met veel achten en negens is uiteindelijk VWO erg waarschijnlijk. Men is te bang om dat soort dingen aan te geven. Wat een onzin. Hiermee veroorzaak je een hoop onnodig gepruttel, narigheid en vooral extra werk. En speciale kinderen vallen vaak niet in een rapport te vangen. Over die kinderen praat je als professional en kijkt samen met de ouders naar wat het beste is. Schriftelijke rapporten, in welk format dan ook,  zijn in die gevallen alleen maar verwarrend en misleidend.

Er werd onlangs weer gestaakt. Moeten de leerkrachten staken? Daar zijn redenen voor want er zal meer geld naar het onderwijs moeten. Maar er moet meer gebeuren. Van binnen uit. De schoolcultuur is in veel gevallen afgegleden naar een onacceptabel luizenmoederniveau.