Onze ongemakken zijn niet vergelijkbaar met de ongemakken die veel anderen ondervinden. Dus mij hoor je niet klagen. Maar ik was toch chagrijnig. Die chagrijniteit kun je het beste verwerken met wat humor is mijn ervaring.

Al twee jaar hebben we last van een lekkende kraan. Ook de kleinkinderen weten het al lang: als je bij opa en oma de koude kraan van de keuken open draait moet je hem daarna niet helemaal dichtdraaien. Het vergt een zeer nauwkeurige draaibeweging. Even helemaal dicht, dan met net de juiste hoeveelheid beweging weer een beetje open. De kraan druppelt dan nog, maar na ongeveer 10 seconden stopt hij met druppelen, zo niet dan moet je de dubbele draaibeweging herhalen: dicht, een beetje open. Het lukt fantastisch, al twee jaar. Maar in het kader van toch maar steeds weer liggend blijvende ongemakken, een teveel aan ducktape en vooral ook een hybride overmoed hebben we het probleem dan na twee jaar eindelijk een keer grondig aangepakt.

Stap 1: de hoofdkraan dichtdraaien. Er blijken op een onmogelijke plek in de kelder maar liefst twee hendels en twee kraantjes te zijn. Op de hendels staat een pijltje met de tekst “open”. Ah. De andere kant zal dan wel dicht zijn. Moeten allebei die hendels dicht? En waar dienen die twee kraantjes daarnaast eigenlijk voor? Weet je, daar zal ik me een andere keer de kop over breken. Het water blijkt met het draaien aan een van beide hendels helemaal afgesloten. Dus van die andere hendel en die kraantjes daar zal ik maar even afblijven. Stap 1 is geslaagd!

Dan kunnen we beginnen met stap 2: twee schroeven moeten er losgedraaid worden. Dus ik haal een waterpomptang. Dankzij mijn neiging tot ordening heb ik die best al snel gevonden. Oef! Wat zit die schroef vast. Ja, na! Er komt beweging in. Hoever moet ik eigenlijk nog doordraaien? Er lijkt geen einde aan te komen. Zal ik hem maar eens terug draaien? Ik ben vast al te ver. Oei. Hij blijft draaien maar er gebeurt niets, niet heen, niet terug. Dan die tweede schroef maar eens proberen. Mijn spieren kraken en een tegel kraakt.
-‘Stop, stop!’ roept mijn vrouw. ‘Je loopt alles te vernachelen!’ Ik stop want ook ik ben inmiddels tot de conclusie gekomen: er is geen beweging in te krijgen. Alles dan maar weer terug zetten? De eerste schroef is inderdaad compleet lam, hij draait nog steeds als een carrousel maar net als een draaimolen gaat hij uiteindelijk nergens heen. Pff. Ik loop de kelder in en draai de hoofdkraan dan maar weer  open.
-‘Ho, Ho!!’ Mijn vrouw gilt vanuit de keuken. De keuken staat half blank, het water spuit alle kanten uit, dus ik ga snel terug naar de kelder en draai vakkundig de hoofdkraan weer dicht. Daar ben ik al behendig in geworden. Maar wat nu?
-‘We moeten een loodgieter bellen’. Mijn vrouw belt na enig zoeken “iZ All-in Loodgie”, een firma die kan  helpen bij acute loodgietershulp. “Acute loodgieters hulp”, dat is precies wat we op de vrijdagmiddag zo rond drie uur zoeken. Binnen een uur staat er inderdaad een loodgieter voor de deur.

– ‘Alles is verkalkt mevrouwtje – u kookt toch? Nee dat doet u?’ Hij kijkt enigszins meewarig naar mij.  ‘Het beste is een nieuwe kraan’.
– ‘Maar dan wel eentje met draaiknoppen’ zegt mijn vrouw die bij voorbaat panisch is bij de gedachte aan een hendel, daar heeft ze op de school waar ze werkt altijd ruzie mee.
– ‘Ik zal wel eens  kijken in mijn busje.’
Even later komt hij terug. Hij heeft niets passends bij zich maar hij kan wel iets gaan halen in het magazijn in Gouda.
– ‘Reken op meer dan een uur voordat ik terug ben.’ Hij laat zijn gereedschapskoffer staan wat het fijne gevoel geeft dat hij inderdaad wel eens terug zou kunnen komen. Ja hoor, na ruim een uur is hij er weer, met in zijn hand triomfantelijk: een kraan. Niet zo’n mooie als dat er eerst zat, maar tot geruststelling van mijn vrouw is het er wel eentje met draaiknoppen. Met een beetje geluk zou deze het wel eens 15 jaar kunnen gaan uithouden voordat hij verkalkt is. Hij pakt de kraan, zet hem op de goede plek, draait het zaakje vast en een minuut later maakt hij zijn gereedschapskoffer dicht. De rekening is te zien op een digitaal schermpje. €390 voor alleen de kraan al? Maar dan komt het: inclusief voorrijden, werkzaamheden en BTW:  €1073,27!
– ‘Kunt u hier uw krabbeltje neerzetten? Afrekenen kan met de pin.’

De kraan doet het. Ik heb wel nog siliconenkit gebruikt omdat de ringen waar de schroeven doorheen gestoken moesten worden kleiner waren dan de originele en er door het gewroet en gedraai waren er zo wie zo op die plek mooie muizengaten ontstaan. En dan het goede nieuws: ik heb nog steeds een aardig voorraadje ducktape.  Dat komt in ons huishouden vaak heel goed van pas.