Niet alleen bij de luizenmoeders doen ze aan thema’s, maar op de basisschool van mijn oudste kleinzoon ook. Elke klas heeft een land gekozen en bij de kleuters is dat Nederland. Er hangt een lange slinger met allemaal vlaggetjes van Nederland. Ook hebben ze het gehad over de molens van Kinderdijk.

Toen ik hem gisteren ophaalde zag hij vlakbij de school een molen van zo’n halve meter. De wieken konden echt draaien.
-‘Ik wil ook zo’n molen, mag dat opa?’
Misschien in de tuin bij een kabouter of zo moest ik denken, nee, ik houd daar helemaal niet van en ik denk dat hij er waarschijnlijk ook zo op is uitgekeken. Geen molen van een halve meter dus. Misschien een keer een heel kleine, we zien wel. Ik ging niet op zijn vraag in en even later had hij al weer heel andere dingen gezien.

Thuisgekomen stierde hij direct naar zijn vaste tekenplek en begon te tekenen. Het vlaggetje van Nederland ontbreekt niet, zelfs met vlag en wimpel. Op de achtergrond zie je een spoorlijn.
-‘Dat is de lijn die van Flevoland naar Overijssel gaat’, liet hij me weten. Op de voorgrond zie je een N-weg. Op een bordje schreef hij N210 en hectometer nummer 1,1.
-‘Hebben ze in Flevoland ook een N-210 opa?’
-‘Wel N-wegen, maar andere nummers’, antwoordde ik.
Even was hij in vertwijfeling zo te zien aan zijn gezicht. Ik zei:
-‘Eigenlijk staat “N210” daar heel klein, dat kun je tóch niet goed lezen, dus dat lijkt me niet zo erg.’
Opgelucht beaamde hij het. Het was gewoon een andere N-weg, de lettertjes waren domweg te klein om ze te kunnen lezen. Nog enkele details: het huis achter de molen is van de molenaar, hij woont daar. En de N-weg gaat met een viaduct over een andere weg heen. Die lokale weg gaat richting spoor, maar daar aangekomen draait hij met het spoor mee naar rechts.

Vlak voor het eten maakte hij nog een tekening. Hij had zo’n honger dat hij deze onafgemaakt liet liggen. (Normaal gesproken móet die eerst af).

Na het eten vroeg ik of hij de tekening nog af wilde maken. Nee, hij was klaar. Hij had getekend hoe iemand door het raam van een molen naar buiten kijkt en ook hoe het er uitzag als je van buiten naar binnen kijkt. Rechts beneden was hij duidelijk nog bezig met weer een ander molen-achtig tafereel. Ik opperde: zullen we een dezer dagen eens naar de bezoekmolen van Kinderdijk gaan? Daar mag je ook in, dan kun je in het echt zien hoe het er daar uit ziet.
-‘Jááá!’

Wordt vervolgd