Een paar weken geleden nog speelde mijn oudste kleinzoon op “zijn eigen carillon” in Bergambacht. Dat klonk zo:

Afgelopen zaterdag had hij een dubbelrol. Hij is nog steeds koning. Op de BSO had hij samen met een begeleider een kroon gemaakt. Ja, en een koningsmantel heeft hij al meer dan een half jaar. Samen met zijn vader liep deze koning door de stad, richting carillon. Elke zaterdag geeft Boudewijn Zwart een carillonconcert en er was deze week een mysterie-guest. Dat was dus de koning. De koning was dus nu ook carillonspeler.

Het eerste wat hij mocht doen was een ostinaat spelen met de noten G-D, terwijl Boudewijn daarboven een beetje improviseerde. Die ostinaat deed mijn kleinzoon uitstekend, maar hij kon het niet nalaten na elf maten om er toch ook zelf wat aan toe te voegen. Heel bewust begon hij met het regelmatig vervangen van de lage G door een andere toon. Eerst verving hij deze met een A, dan met een B, daarna met een Bes, drie keer met een As, dan weer met een Bes. En hij luisterde heel goed hoe muziekstukje afgerond zou kunnen worden. Eerst speelde hij C-D, voor de muziekkenners: een afsluiting met subdominant en dominant (IV-V), die bleef aangehouden, dan de oplossing G (I), nogmaals de dominant D (V), en de tonica met twee tonen G en D tegelijk, dit alles precies op tijd. Als toetje speelde hij nog een heel lage G met het pedaal er achter aan natuurlijk. Hé, dat klinkt mooi! Nog een paar keer. Intussen luisterde hij vol aandacht naar het mooie bel-geluid van de lage bas-g. Het leek wel een kerkklok die de uren aangaf! Ik vond het allemaal erg muzikaal, vooral ook door zijn timing, luister maar, en let dan dus op het lagere register. Ik heb in noten genoteerd wat hij in de bas speelde. De noten in rood zijn de eigen nieuwe noten, die hij heel bewust uitprobeerde:

Toen mocht hij ook alleen spelen. Het werd de Toccata in D-mineur van Bach. Normaal speelt hij die op piano of keyboard, met de basnoten en akkoorden in de linkerhand. Maar dat ging natuurlijk niet. Wil je de melodie enigszins kunnen spelen op een carillon, dan zal je dat met twee handen moeten doen. Al doende kreeg hij er enige behendigheid in. Een klein fragment van zijn solo:

Eigenlijk wou hij het stuk helemaal uit spelen maar dat mocht niet van Boudewijn. Wat goed van mijn kleinzoon dat hij dat accepteerde! En hij kreeg nog enkele wijze raadgevingen mee:

De koning ging weer naar huis en luisterde onderweg naar de mooie stukjes van de rest van het concert. Dat kunnen jullie ook doen, mits je facebook hebt.  Dan kun je namelijk via onderstaande link het hele carillonconcert terug zien en beluisteren. Het stuk waar mijn kleinzoon speelt zit al vrij snel in het begin, ongeveer op 3:50.

Carillonconcert