De tweede week van onze vakantie waren we in Zuid-Beieren, niet zover van de Alpen. Onze camping lag aan de Via Claudia Augusta. Dat is een Romeinse weg die in de eerste eeuw na Christus is aangelegd door Claudius Augustus en Zuid-Duitsland via de Alpen verbond met Noord-Italië. Laten we kijken waar die weg loopt, en we gaan dan van noord naar zuid. Iets te noorden van Augsburg komt de rivier de Lech in de Donau. We vervolgen deze rivier stroomopwaarts en komen dan bij de stad Füssen. De Via Claudia gaat vervolgens over de Reschenpas (en het dal van de Inn) door Oostenrijk richting Bolzano in Italië.
De Romeinen hadden twee plekken waar ze de Alpen overstaken, dat was via deze Via Claudia of dat was via de tegenwoordige Brennerpas. De oversteek door middel van de Via Claudia was het minst gevaarlijk.

Er zijn in de streek waar we waren nog diverse Romeinse restanten te vinden. In Füssen is er een groot archeologisch park ingericht. Maar er zijn ook veel minder opvallende overblijfselen. Zo was er in de eerste eeuw na Christus een Romeins kamp en een nederzetting op de Auerberg (bewoond door de Romeinen tussen 14 en 37 na Christus). Dat is een heuvel van  1055 meter hoogte bij het dorp Bernbeuren. Opgravingen ter plekke, gedaan tussen 1966 en 1979, bewijzen dat. Een grote kubusvormige zandsteen uit de elfde eeuw die er werd opgegraven geeft aan dat er ook in die eeuw bebouwing was. Niet veel later werd in ieder geval een Romaanse toren gebouwd. Het koor van de daarna gebouwde kerk dateert van later, waarschijnlijk is dat deel pas gebouwd in de veertiende eeuw. De rest van de kerk is nog jonger, die stamt uit de periode na de dertigjarige oorlog.

In sommige steden zie je dingen die je nooit vergeet, zoals in Rome of Venetië. Ook de prachtige gebouwen in bijvoorbeeld Bamberg of Füssen blijven je lang bij. Maar eigenlijk heb ik misschien nog wel mooiere herinneringen aan juist die veel minder opvallende objecten. Een aantal jaren geleden liepen we door het gebied van de Romeinse opgravingen in Bibracte, ooit de hoofdstad van een Romeinse provincie, maar toen die verplaatst werd naar Autun raakte de oorspronkelijke nederzetting geheel in verval. Het gevoel van de verdwenen stad was zo sterk dat ik het nog steeds kan voelen. Iets dergelijks voelde ik ook bij de grotten van Pantalica op Sicilië. Of die kleine kerkjes in de Bourgogne, waar we helemaal alleen waren, zoals in het Romaanse kerkje van Sémelay. En niet te vergeten, afgelopen jaar in Jailly. De sfeer van eenzaamheid maakt het voelen van het verleden nog sterker.

Dat overkwam me nu ook weer toen we daar boven op de Auerberg waren. We stopten iets eerder. Op die plek kon je parkeren maar vanaf daar kon je ook wandelroutes volgen over die berg. Dat deden we na ons bezoek. Maar eerst liepen we naar boven. Even waren er nog enkele mensen die de kerk een bezoek brachten, maar al heel snel waren we er helemaal alleen. Een prachtig kerkje! Het eerste viel de figurengroep met Sint Joris op. Deze is gemaakt tweede helft zeventiende eeuw.

Een veel kleinere St. Joris die je kunt zien is veel ouder, die stamt uit het einde van de veertiende eeuw

Maar ook de laatgotische madonna op een maansikkel. (De maansikkel stelt een draak, het kwaad voor. Maria vertrapt het kwaad, de duivel.). Het beeld is gemaakt door Jörg Lederer uit Kaufbeuren in 1520.

Voor het barok-altaar zien we hoog in het kerkje een zogenaamde Rozenkransmadonna hangen, gemaakt rond 1640.

Uit die tijd dateren ook de preekstoel en de biechtstoel.

In het Westen bij het orgelkoor zie je allemaal devotie-afbeeldingen. De kerk is een pelgrimskerk. Deze afbeeldingen werden in de loop van de tijd gemaakt en verkocht aan pelgrims. in hele groepen tegelijk werd door de pelgrims te paard Sint Joris bezocht waarna er in de kerk werd gebeden en er een gunst werd gevraagd aan deze Heilige. De oudste afbeelding die je hier ziet dateert uit 1714.

Er was niemand die namiddag maar de deur van de klokkentoren was open. Je mocht naar boven klimmen, een bordje verzocht om na afloop dan wel het licht uit te doen. Halverwege de klimpartij schrokken we ons een rotje. Een van de drie klokken sloeg drie uur. En dat klinkt als je er naast staat oorverdovend.

Als je boven bent is er een platform van waar je een prachtig uitzicht over de omgeving hebt. Je ziet onder meer de Haslacher See bij Bernbeuren. En in de verte ook de Alpen.

De Auerberg is een van de plekken van deze vakantie waar ik denk ik lang een sterke gevoelsherinnering aan blijf houden. Uit dankbaarheid heb ik in maar liefst drie offerblokken wat geld gegooid. Ik hoop dat de beheerders de kerk kunnen blijven onderhouden en ook open blijven stellen voor toevallige bezoekers.