Satellieten zijn objecten die om een ander object heen draaien. Er zijn vanuit die definitie veel soorten satellieten. Komende avond als het helder is kun je aan de zuidoostelijke hemel veel satellieten zien. Je ziet dan bijvoorbeeld de planeten Jupiter en Saturnus. Dat zijn dus satellieten van de zon, net als de aarde. Deze twee planeten staan al een tijd aan de avondhemel en blijven daar ook nog een tijd staan. Je ziet ook de maan, een natuurlijke satelliet van de aarde. De wassende maan nadert zijn grootste omvang en staat vanavond  in conjunctie met Jupiter en Saturnus. Hij staat tussen deze twee “dwaalsterren” in, heel gebroederlijk, wat lager bij de horizon. Maar als je op het juiste moment kijkt kun je niet alleen de “natuurlijke” satelliet van de aarde zien, maar ook een kunstmaan, het ISS, met daarin een aantal astronauten. Kijk om vier over acht naar de maan. Het is dan nog niet helemaal donker maar als het helder genoeg is zou je het moeten kunnen zien. Rechts van de maan zie je opeens iets bewegen, van rechts naar links. Het object schuift om 20:06:02 voor de maan langs en gaat dan verder. Dat is dus het ISS. Als je met een telelens op die tijd een foto zou maken van de maan dan zou je het ISS op het bovenste gedeelte van die foto terug moeten kunnen zien, ik vermoed als een afstekend helder bolletje. Zo zou het er uit kunnen zien, net iets eerder. Rechts van de maan komt het ISS er aan en beweegt richting maan:

Het feest hoeft nog niet helemaal afgelopen te zijn. Blijf vanavond nog lekker een half uurtje langer kijken naar het zuidoosten zou ik zeggen. Je kunt in dat half uur namelijk nog twee andere kunstmatige satellieten zien, eentje van China en eentje van Japan. Ze zijn allebei als het echt superhelder is te zien, hoewel lang niet zo goed als het ISS. Om 20:14 uur zie je vrij laag aan de zuidoostelijke horizon een lichtpuntje bewegen, dat is de Norad 29507, gelanceerd 23 oktober 2006 vanuit China. Hij beweegt heel langzaam bijna pijlrecht omhoog richting het Zenith, het hoogste punt van de hemel. Een kwartiertje later is het weer raak. Richt je blik nog steeds naar het zuidoosten en kijk dan heel hoog naar de hemel. Daar zie je de heldere ster Vega, een van de drie sterren van de zomerdriehoek. Om 20:36 zie je dan links daarvan de Norad 38341, een Japanse satelliet, gelanceerd 17 maart 2012. Hij beweegt langzaam richting de zuidelijke horizon, dus feitelijk net de andere kant uit als dat de vorige satelliet bewoog.

Teveel wolken? Blijf de komende dagen kijken.  De maan staat 18 december ter hoogte van Jupiter en wordt steeds voller. Volle maan is het dinsdag 21 september, net een dag voordat de herfst op woensdag 22 september begint, de dag is dan even lang als de nacht. Na 24 september heb je enkele weken geen last van het maanlicht aan de avondhemel, de maan is dan nog niet op. Een mooie tijd om ook naar de sterren te kijken. Jupiter en Saturnus kun je de hele herfst nog zien, steeds iets meer richting zuiden en uiteindelijk staan ze in december aan de westelijke avondhemel.

Onderstaande foto’s maakte ik gisteravond. Ze zijn tien voor negen gemaakt. Op de eerste foto zie je Jupiter, Saturnus, de maan en nog wat sterren. Op de tweede foto staat de wassende maan met daarop heel veel goed zichtbare kraters. En op de derde foto zie je in het midden Jupiter met er omheen drie van de galileïsche manen van deze planeet. Van Links naar rechts zie je Callisto, Europa en rechts van Jupiter staat IO. Ganymedes, de grootste satelliet van Jupiter staat zo dicht bij deze planeet dat hij net niet te zien is. Elke dag staan deze maantjes iets anders rond Jupiter. Vanavond kun je ze allemaal zien met een goede kijker. Het is dan één groot satellietenfeest!