De vorige week was er een prachtige zonsopgang met daarboven de afnemende maan. Deze week viel er al weer een mooi stil moment in de polder te beleven, maar nu was dat juist in de avondschemering. De maan is al weer aan het wassen, en de maansikkel zie je nu in het west-zuid-westen. Heel langzaam worden er steeds meer sterren zichtbaar aan de avondhemel. Wat staat daar, links van de maan? Volgens mij is de meest heldere Mars. Even opzoeken. Inderdaad, je ziet Mars en Saturnus. Saturnus net iets hoger, schuin rechts boven Mars. Ze staan allebei heel laag. Recht onder Saturnus is ook nog heel goed zichtbaar de ster “Antares”.  Zo laag aan de horizon zie je in Nederland zelden vaste sterren. Maar zo’n grote rode reus, dat lukt dan blijkbaar wel. We kunnen dit schouwspel nog enkele dagen zien, de maan schuift wel steeds meer naar links en wordt snel eerste kwartier en over ruim een week volle maan. Dan komt hij in het oosten op als de zon ondergaat.

De daadwerkelijke afstand van aarde Mars wordt de komende maanden steeds groter. Juni 2017 is de verwijdering op zijn hoogtepunt en het weerkaatste licht vanaf de planeet is daardoor dan ook beduidend zwakker. Daarna wordt de helderheid voor ons weer steeds groter. Juli 2018, als Mars de hele nacht te zien is, staat hij als een schitterend rood object aan de hemel. Maar dat duurt nog even…

Mars en Saturnus waken over ons. Mars is voor niemand bang. Saturnus zorgt dat hij niet té  enthousiast wordt. Saturnus heeft tijd. We kunnen gerust naar bed.

Bij dit schouwspel horen we intussen de ganzen. Ze  lijken zich al weer te willen verzamelen, ondanks het prachtige weer van de laatste tijd. Zij willen weg. Maar wij blijven thuis. Over ons huis waakt een prachtige spin. Net zo rustig als Saturnus de wereld beziet kijkt de spin uit over de dijk. Ook hij heeft de tijd.