Het gebied waar we deze zomer op vakantie waren heet Nièvre, genoemd naar de gelijknamige rivier en met als hoofdstad Nevers. Het ligt ten oosten van de Morvan en is onderdeel van Bourgondië. We bezochten een aantal plaatsen, waaronder Nevers, La Charité-du-Loire, Clamecy en Corbigny. Het viel mij op dat heel veel dorpen in de omgeving genoemd waren naar heiligen, en het bleek vaak te gaan om heiligen die dateerden uit de vroeg-Christelijke periode. Plaatsen als St. Saulge, St. Martin, St. Benin des Bois, st. Franchy, St. Maurice, St. Marie en St. Révérien. Dit artikel gaat over deze laatste plaats.

De trekpleister van het plaatsje is zijn kerk. Deze dateert uit de 12e eeuw. De heilige waar hij naar is genoemd werd onthoofd in 274, en op afbeeldingen wordt hij net als de H. Denis meestal voorgesteld met zijn hoofd in zijn hand. De kerk is van oorsprong Romaans en dat is nog steeds goed te zien. Het schip bestaat uit drie traveeën.

De kerk is zoals gezegd genoemd naar Saint Révérien, ook bekend onder de naam Revianus. Deze heilige was bisschop van Autun. Hij en zijn metgezellen waren door paus Felix I naar Gallië gestuurd om het gebied te kerstenen. Maar ze werden op bevel van keizer Aurelianus in het buitengebied om het leven gebracht en ze werden ter plekke begraven, dat is dus waar nu de kerk staat. Dit alles gebeurde in de 3e eeuw. Vrome mannen uit de buurt stichtten ter plaatse een klooster dat al snel een bedevaartsoord werd. Nadat het klooster oorspronkelijk hoorde bij de abdij van Saint-Martin-d’Autun, ging het in de 11e eeuw over in de bezittingen van de abdij van Cluny.

De kapitelen in de kerk zijn Romaans. Net als de engelen boven het portaal en enkele fresco’s in de kerk dateren die uit de 12^e eeuw. Op een van de kapitelen kan men het opschrift ROTBERTVS ME FECIT lezen, de handtekening van de beeldhouwer. De kapitelen van het koor maken van Saint-Révérien een van de belangrijkste ensembles van romaanse beeldhouwkunst in de Nièvre, na die van de abdijkerk van La Charité-du-Loire. Achter in de kerk zien we vooral bladkapitelen, meer naar het midden allerlei afbeeldingen met monsterachtige wezens, en meer naar voren en in het koor zien we afbeeldingen uit het oude testament. Hieronder een waarschuwing wat er met je kan gebeuren in de hel.

Na de Honderdjarige Oorlog werd de abdij in de vijftiende eeuw versterkt. Het was een bedevaartsoord en een tussenstop op weg naar Santiago de Compostela. De kloosterkerk werd in de 18e eeuw een parochiekerk. Het is niet onmogelijk dat bepaalde monolithische zuilen van het koor afkomstig zijn van het herstel van de tempel van de archeologische vindplaats Compierre in Champallement. De kerk werd in 1723 door brand verwoest en de beschadigde delen van het schip en ook de complete klokkentoren zijn in 1726 herbouwd.

In deze kerk woonden we een concert bij dat werd gegeven door Bach Ensemble Amsterdam. Ze speelden een programma van 1,5 uur, en een van de onderdelen was een “Grand Motet” van de Franse componist J.C. de Mondonville. Deze componist was in zijn tijd erg geliefd, vooral door zijn grote motetten, stukken vergelijkbaar met de cantates van Bach. (Er werden bij dat concert ook twee cantates van Bach uitgevoerd) Ik nam enkele stukjes van het concert op, onder meer de eerste twee delen van het motet ‘De profundis Clamavi’ van Mondeville. De kerk was meer dan vol terwijl er op die dag maar liefst twee uitvoeringen waren. Vrijwel uitsluitend Franse bezoekers uit de streek waren naar dit dorp van minder dan 300 inwoners gekomen.. In onderstaand filmpje met de muziek van Mondonville zie je beelden van het plaatsje Saint-Révérien en van het binnenste van de kerk met zijn prachtige kapitelen.

Veel informatie is afkomstig van de Franstalige Wikipedia over Saint-Révérien