Als de volle maan hoog aan de hemel staat is hij meestal felwit van kleur. Door de atmosfeer van de aarde kleurt hij bij zijn opgang in de avond of bij zijn ondergang in de ochtend vaak mooi oranje. Maar hij kan er ook onheilspellend, donker, naargeestig, bloedrood uitzien. Dat gebeurt als de aarde precies tussen de zon en de maan instaat en de maan het zonlicht niet direct naar de aarde kan weerkaatsen. Het zonlicht dat langs de aarde schijnt wordt dan door de dampkring als rood licht naar de aarde afgebogen. Dat gebeurt bij een totale maansverduistering. De maan is dan niet echt onzichtbaar geworden zoals je zou verwachten, maar hij is heel donker, bloedrood en is dus nog steeds te zien. Ja je ziet als je goed kijkt trouwens nog meer kleuren zoals paars en blauw.

Ik heb vandaag niet alleen de bloedmaan gefotografeerd. Daar hoefde je niet eens zo heel vroeg voor op te staan. Globaal zo tussen kwart voor zes en kwart voor zeven stond hij in die hoedanigheid in het WNW aan de hemel. Maar ik heb het hele proces gefilmd en gefotografeerd. Het geluid van de film heb ik gebruikt voor bij de foto’s en de filmbeelden zelf heb ik uiteindelijk weggelaten.

De film begint de avond ervoor als de maan net is opgekomen. Ik was voor half vijf al wakker dus ik heb ook het moment kunnen filmen, dat de maan nog helemaal vol was maar de verduistering al bijna gaat beginnen. Je ziet hoe het verduisterde deel daarna langzaamaan bloedrood begint te kleuren. Dan staat hij een uur als een sombere wachter, heel onheilspellend, aan de hemel. Je krijgt er een onwezenlijk gevoel van. Het door de zon normaal verlichte deel komt vervolgens stap voor stap weer tevoorschijn. Intussen zijn Venus en Jupiter in het ZO opgekomen en dat heb ik ook vastgelegd. Kwart voor zeven is de maan weer zoals een volle maan behoort te zijn, helemaal wit. Bij het zakken naar de horizon gedurende het volgende uur komen er wolkensluiers voor de maan en kleurt hij door de atmosfeer weer enigszins oranje.

De film is gemaakt op de Lekdijk ter hoogte van de buurtschap Opperduit. Wat een geluk was het om dit te hebben kunnen meemaken. Om te beginnen was het gisteren en vandaag helder, niet bewolkt of mistig. En ten tweede was het ook nog eens goed te zien in dit deel van de wereld. We moeten bijna 11 jaar wachten op weer zo’n kans.

Deze maansverduistering valt samen met een conjunctie van Jupiter en Venus. Ook deze was goed te zien en bij goed weer nog enkele ochtenden. De drie meest heldere objecten van ons zonnestelsel, afgezien dan van de zon, maken een theaterstuk. Het is feest aan de hemel!

Bij een eerdere bijna totale maansverduistering die in Nederland te zien was schreef ik een meer filosofisch stukje over de maan en over de bloedmaan. Ook schreef ik een keer over “de bloedzon“