6:45. Eigenlijk was het een dag te laat voor de samenstand van de maan met Venus en Mars, maar 7 november was het bewolkt, nu was het mistig helder. Helder genoeg om op één lijn van boven naar beneden Jupiter, Mars, Venus en de Maan te zien staan. De dag begon al goed. Was dit het mooiste moment van deze dag?

11:00 De mist was al lang verdwenen en had plaats gemaakt voor een beetje zon, afgewisseld met toch vooral ook wolken. Heerlijk voor een wandeling aan zee. Op naar Goeree, de duinen bij Ouddorp. De duinen zijn hier heel anders dan die bij Oostvoorne of bij Rockanje. Ik zag bijv. geen kardinaalsmuts, maar wel sporkehout en hondsroos. En heel veel braamstruiken, vooral dauwbramen. Alle fasen van bloem tot verdorde besjes waren nog aanwezig. En ook eetbaar en boordevol vitamine C: duindoorn. Honderden struiken, boordevol rijpe besjes.

13:00 Een heel veld met zeepostelein, met daartussendoor af en toe een plantje van de zeewolfsmelk. Ik las op internet: zeepostelein groeit op plaatsen waar andere planten het niet uit kunnen houden: op het strand of tussen de basaltkeien aan de onderkant van dijken. Je vindt hem vooral op plaatsen waar aanspoelsel ligt te vergaan. Dat gebruikt hij als meststof. Hij heeft regenwater nodig om te ontkiemen, maar daarna kan hij ook zonder. De dikke leerachtige, vettig aanvoelende blaadjes beschermen hem tegen uitdroging. In de herbarius van Fuchs van rond 1500 kennen ze wel postelein, daar porceleyne genoemd. Voor veel dingen bruikbaar. Je maag wordt sterk als je het in een salade mengt. Gorgelen met het sap is goed voor gekwelde zielen. Maar zeewolfsmelk dat is andere koek, dat moet je niet in je mond stoppen! Het bereikt in Nederland zijn noordelijkste leefgebied. Enkele tientallen jaren geleden zag je het alleen bij Oostvoorne, door het zachter wordende klimaat komt het nu ook al op de wadden voor. Maar het is nog steeds zeldzaam. Het staat op de rode lijst. Hier zag ik meerdere plantjes staan. Net als bij de andere soorten wolfsmelk bevat het van binnen wit sap. Het is  behoorlijk giftig, maar is wel een uitstekend middel om wratten te laten slinken. Elke dag gedurende een week insmeren met wat wolfsmelk en de wrat is weg. Ik heb het als kind ervaren, toen deed ik het met de cypreswolfsmelk die er erg op lijkt.

14:00. Strand en schelpen. Veel meer soorten schelpen als op het strand van Rockanje. Mosselen, en grote kokkels met veel kleurvariatie. We zagen veel zandbanken maar geen zeehonden. En een bijna leeg strand. Ruimte!

15:00 Goederede. Wat een heerlijk dorp. Net iets minder uitgestorven dan Ouddorp op zondag. Heerlijke lunchplek!

18:00 Net op tijd thuis voor podium Witteman. Met als gast onder meer de asielzoeker des vaderlands, (zo noemde hij zich zelf, hij is al acht jaar asielzoeker..) Rodan Al Galidi uit Irak. Prachtige gedichten. Ook een erg geestige man. Asielzoekers hebben per dag recht op drie condooms en vier aspirientjes. De Nederlandse asielzoeker heeft per dag dus recht op drie orgasmes en vier keer hoofdpijn..
De componist des vaderlands Willem Jeths had op een collage van enkele gedichten koormuziek geschreven. Ik vond de gedichten zonder muziek sterker. Vooral ook was het mooi hoe hij zelf een gedicht voorlas. (“het is mooi en fijn om hier jong te zijn”). Dat kwam binnen…
Je kunt een en ander terughoren:  http://www.npo.nl/podium-witteman/08-11-2015/VPWON_1239740 (bij de stand 45:30 begint het onderwerp)

20:00. De door mij meegenomen schelpen zijn gewassen. Ik moest denken aan het boekje van Nijntje aan zee, waar mijn oudste kleinzoon van twee zo gek op is. Hij raakt niet uitgekeken op de pagina met de schelpen. Dick Bruna die voornamelijk primaire kleuren gebruikt en de tekening op de schelpen vereenvoudigt. Maar toch is een en ander deels terug te vinden in het echt. Ik verheug me er al op als hij over enkele dagen met de schelpen komt spelen. Hij gaat ze dan allemaal een voor een bekijken en bevoelen. Na elke schelp komt hij ze dan met een blij gezicht aan mij of mijn vrouw laten zien. Nog een keer feest!