Na een uitzonderlijk natte maandag was het vandaag een stuk aangenamer. Al vroeg in de middag was de maan te zien. We zijn al aardig op weg richting volle maan, het is duidelijk al eerste kwartier geweest. Aan de kant waar de maan aan het toenemen is zie je altijd veel details. Twee jaar geleden maakte ik foto’s van net voor de volle maan en net na de volle maan. Dat leverde eigenlijk minder aardige details op dan nu.

Vooral links dus, waar de maan aan het toenemen is, zie je veel kraters. Maar ook wat meer naar het midden toe zijn ze nog te onderscheiden. Ik heb opgezocht waar overal mensen op de maan zijn geweest. Dat was met de Apollo 11 (de eerste mensen) en daarna nog met de Apollo 12, 14, 15, 16 en 17. Alle punten waar ze geland zijn heb ik gemarkeerd en genummerd. Leuk om te weten, als je weer eens naar de maan kijkt.

Zullen er nog ooit een keer mensen op de maan landen? Ik denk het wel. Ik denk dat het Chinezen zullen zijn. Het is nu inmiddels al 45 jaar geleden, sinds de Apollo 17 een maanlanding maakte, waarbij er ook nog aardig rondgereden werd met een maanwagen en er heel veel bodemmonsters werden meegenomen naar de aarde. Op wikipedia lezen we:

Apollo 17 was de laatste missie van het Project Apollo waarbij op 11 december 1972 op de maan werd geland. Sindsdien zijn er geen bemande missies meer uitgevoerd naar de maan. De landingsplaats was bij de maankrater “Littrow” in het Taurusgebergte. De bemanning bestond uit Eugene Cernan (commandant), Harrison Schmitt (piloot maanlander) en Ronald Evans (piloot commandomodule).

De maanwagen werd ook bij deze missie gebruikt. In totaal hebben de astronauten Schmitt en Cernan in 4 uur en 26 minuten een afstand van 35 kilometer en 744 meter afgelegd met de wagen. Een afgebroken spatbord vervingen de astronauten door een stel maankaarten. Dit leverde hun een erelidmaatschap op bij de Duitse wegenwacht ADAC.

Een oranjekleurig bodemmonster leek in eerste instantie op vulkanisch materiaal. Nader onderzoek wees echter op kleine glasbolletjes in het maanstof, ontstaan tijdens inslag van een meteoriet. Verder onthulden de astronauten vlak voor het opstijgen een plaquette (op de landingspoot van de afdaaltrap), ter herinnering aan de Apollo-maanreizen.

Een recordhoeveelheid aan maansteen werd mee teruggenomen, in totaal 108,86 kg. Ook de duur van de maanwandelingen was langer dan bij ieder van de voorgaande missies.

De maanlander werd na terugkeer van Cernan en Schmitt naar de capsule voorafgaand aan de terugreis afgestoten en sloeg op 15 december 1972 op het maanoppervlak stuk.

Na de landing in de Stille Oceaan in de buurt van het eiland Samoa werd de bemanning opgepikt door de USS Ticonderoga. De capsule waarin de bemanning verbleef wordt nu tentoongesteld in het Lyndon B. Johnson Space Center te Houston, Texas.

De krater Littrow kun je op mijn foto niet zien. Die is denk ik wel vast te leggen bij afnemende maan, dus pak weg over ruim een week. Dan zijn de kraters van dat deel namelijk veel beter zichtbaar. Mocht de maan dan te zien zijn, dan ga ik zeker een poging doen.